مطالعات نشان می دهد که موفقیت و خوشبختی بسیاری از مردم در گرو موضوع صبر و به تأخیر انداختن لذت است و این موضوع باید توسط پدر و مادر بین ۳ تا ۶ سالگی جدی به کودکان آموزش داده شود.

در صورتی که این موضوع را فرا نگیرند، ممکن است به دو گرفتاری دچار شوند؛ یکی اینکه امروز را به فردا ترجیح می دهند و هیچ کاری برای آینده خود انجام نمی دهند و خوشی های زودگذر باعث بدبختی آنها در آینده می شود. دیگر آنکه از ترس از آینده، همه وقت امروز خود را صرف تلاش طاقت فرسا کرده و از امروز خود  نیز در حد معقول و بجا لذت نمی برند و همه چیز را برای آینده نگه می دارند.

باید به کودکان آموخت که با صبر، پاداش بهتری فرا می رسد و نه اینکه با صبر حق آنها ضایع شده و همه چیز از دست می رود. اما روش آموزش صبر از این قرار است که از تولد تا ۱۴ ماهگی نیاز کودک باید بلافاصله برآورده شود تا کودک احساس اطمینان و امنیت کند. از ۱۴ ماهگی تا دو سالگی بهتر است نیازهای ضروری کودک برآورده شود و در مواردی که امکان دارد چند ثانیه تا چند دقیقه ای با تأخیر نیازهای او را برطرف سازیم.

اما بعد از ۲ سالگی در بیشتر موارد پدر و مادر باید از فرزند بخواهند یک تا دو دقیقه منتظر بماند. باید توجه داشته باشیم حتماً باید به قول خود عمل کنیم تا کودک بیاموزد که پاداش صبر او در آینده ثمر می دهد و نیز این تمرینی است برای صبر در کوردک.

از ۳ سالگی به بعد باید در هر کاری از ثانیه تا دقیقه، ساعت و روز صبر کند. مثلاً اگر فرزند ۳-۴ ساله چیزی از ما خواست به او بگوییم که اجازه بده من اول دستهایم را بشویم یا از اتاق چیزی بردارم یا ... و بعد به خواسته او عمل کنیم. این تاخیرها بسته به ظرفیت کودک و مهارت پدر و مادر متفاوت است.

اگر بدرستی بین ۳ تا ۶ سال این تمرین صبر انجام پذیرد، باعث می شود که در آینده انتخاب و ترجیح فرزند دلبند ما بر مبنای آینده و همراه با استفاده مناسب از زمان حال باشد. کارهای خوب را امروز انجام می دهد و از زندگی در حال لذت برده و در آینده نیز ثمره صبر و کوشش خود را می بیند.

در یک تحقیق تعدادی کودک ۵-۶ ساله را در اتاق تنها نشانده و یک بیسکویت به آنها داده و از آنها خواسته شد که بیسکویت را نخورند تا بعد از چند دقیقه بیسکویت دیگری به آنها بدهند و هر دو را بخورند. بعضی از بچه ها بیسکویت را خوردند، بعضی نیم خور کردند و بعضی هم نخوردند. چندین سال بعد نتیجه آزمون ورودی همین کودکان را بررسی کردند و دیدند کسانی که صبر بیشتری داشتند نمره قبولی آنها بسیار بالاتر بوده است.