دلایل جیغ زدن کودکان چیست و چه باید کرد

 فریاد زدن های مکرر کودک گاهی می تواند به علت روش های تربیتی اشتباه والدین باشد.

فرشته صادقیان روان شناس در این باره می گوید: جیغ های کودک برای بسیاری از مادران، به ویژه مادرانی که از کسر خواب رنج می برند آزاردهنده است. اما این فرآیند در ماه های اول زندگی برای کودک حکم یادگیری و تجربه را دارد، چون وقتی توانایی سخن گفتن ندارد برای نشان دادن احساسش، جیغ می زند.

علاوه بر این، کودک نیاز دارد صدای خودش را بشنود و عکس العمل دیگران را بسنجد. از این رو، پدر و مادر باید علت اصلی جیغ های فرزندشان را پیدا کنند. در واقع، کودک بیشترین فریادهای خود را در یک سالگی می زند. در چنین شرایطی، والدین می توانند با صدای آرام به کودک خود این پیام را برسانند که در اماکن عمومی مثل رستوران جیغ نزند. مثلاً می توانند حواسش را پرت کرده و جیغ زدن را با خندیدن جایگزین کنند.

آواز خواندن یکی از مواردی است که بجد، باعث آرامش کودک و کاهش جیغ های پی در پی او می شود. البته زمانی که کودک به دو سالگی رسید، می توانیم به صورت مستقیم از احساسی که در لحظه دارد بپرسیم. اما نباید هرگز پاسخ نه خود را به خاطر جیغ های کودکان با بله جایگزین کنیم، چون موجب شرطی شدن و لوس بازی می شود.

کودکان بسیار باهوش اند و دست به هر کاری می زنند تا به خواسته خود برسند. از این رو، به محض این که بفهمند با جیغ زدن، پدر و مادر را کلافه کرده اند، آنقدر جیغ می زنند تا به اهداف خود دست یابند و همین باعث می شود تا یک عمر برای رسیدن به خواسته های شان، بر سر همه اطرافیان شان فریاد بکشند. از همین رو، والدین نباید به هیچ کدام از گریه کردن ها، پای کوبیدن، هم چنین داد و فریادهای فرزندشان حساسیت نشان دهند.

علاوه بر این، کودک جیغ زدن را می آموزد و زمانی که می بیند پدر و مادرش با جیغ زدن احساس خود را نشان می دهند، تصمیم می گیرد که این رفتار را بیاموزد و تقلید کند. از همین رو، می توان به صراحت گفت بدترین کار در مقابل جیغ زدن، جیغ های متقابل است.
ایسنا