هفت خطای رایج اما خطرناک در تربیت فرزند در تربیت فرزندتان، شاید همان شیوه‌هایی را به کار ببندید که سال‌ها قبل والدین شما در تربیت خودتان به کار بسته بودند. این کار معمولاً ناخودآگاه انجام می‌شود و باعث می‌شود شما همان خطاهایی را انجام دهید که خودتان قربانی‌اش بوده‌اید. اما اگر به این خطاها آگاه باشید، بهتر و مؤثرتر قادر به کنترل آنها و اصلاح شیوه‌های تربیتی‌تان خواهید بود.
ما در اینجا هفت خطای رایج در تربیت فرزند را به شما یادآوری می‌کنیم: هفت خطای رایج اما خطرناک در تربیت فرزند 
۱- ایجاد حس بد بودن:
اگر کاری انجام دهید که فرزند شما احساس کند به اندازه کافی خوب نیست تا توجه و محبت شما را جلب کند، دچار این خطا شده اید. ممکن است دوست داشتن او را مشروط به گرفتن نمره خوب کنید. ممکن است بعد از اشتباهاتش، او را به شیوه‌ای تنبیه و طرد کنید که او احساس نکند این تنبیه به خاطر عمل اشتباهش بوده بلکه فکر کند خودش آدم بی‌ارزش و بدی است و تنبیه را متوجه خودش بداند، نه عملش.
۲- تو اشتباه می‌کنی!
بچه‌ها هم مثل ما، احساسات یا درک و دریافت‌هایی دارند که از نگاه خودشان درست است. انکار این احساسات و تلاش برای پس زدن آنها یک اشتباه بزرگ اما رایج میان والدین است. مثلاً وقتی کودک از چیزی خوشش می‌آید، شما می‌گویید: اونقدرها هم خوب نیست. وقتی نسبت به اتفاقی احساس ترس و نگرانی می‌کند، به جای همدلی با او می‌گویید: ترس نداره که! تو اشتباه می‌کنی! با این کار به فرزندتان می‌آموزید همیشه به احساسات و برداشت‌های خودش بی‌اعتماد باشد.
۳- انتظار درک بالا:
از بچه‌ها نخواهید حدس بزنند چه کاری درست است و شما چه توقعی دارید. فرمان‌های خود را صریح و دقیق و کوتاه بگویید تا او بدرستی اجرا کند.
۴- نظر تو مهم نیست!
یک خطای رایج، در نظر نگرفتن حق اظهار نظر از سوی کودک است. معمولاً پشت این خطا، این توجیه وجود دارد: او خیلی کوچکتر از آن است که بتواند نظری داشته باشد.
۵- سوءاستفاده از قدرت: 
اقتدار داشتن به معنی سوءاستفاده از قدرت نیست. مسلماً شما توانمندتر از فرزندتان هستید. از این قدرت علیه او استفاده نکنید. چیزی که شما نیاز دارید، اقتدار و قاطعیت است نه زورگویی و قلدری.
۶- دخالت:
در تصمیم گیری‌های کوچک فرزندتان دخالت نکنید. به او استقلال بدهید تا درباره امور شخصی‌اش خودش تصمیم بگیرد.
۷- برچسب زدن:
این، بدترین خطایی است که می‌توانید انجام دهید. وقتی فرزندتان را تنبل، بی‌فکر، لجباز، کم هوش یا احمق خطاب می‌کنید، با این برچسب نه تنها موجب خشم و سرخوردگی فرزندتان می‌شوید، بلکه خود انگاره او را به شکلی معیوب ترسیم می‌کنید. به طوری که او خود را با همین صفات باور می‌کند و در تمام زندگی چنین تصویری از خود در ذهن می‌سازد.
 مجله ایران بانو