چرا بعضی از بچه ها پرحرف هستند؟
اختصاصی ؛ يكى از مهم ترین علت های پر حرفی در کودکان، حس کنجکاوی و تمایل به دانستن همه چیز است. وقتی فرزندمان ما را سؤال پیچ می کند و پشت سر هم پرسش های عجیب و غریب می پرسد، لازم است با صبر و حوصله به آنها پاسخ دهیم و این روحیه پرسشگری را در او تقویت کنیم. اگر جواب پرسشی را نمی دانید، به او بگویید که «من نمی دانم، بهتر است در کتاب جواب آن را پیدا کنیم» یا «در اینترنت جستجو کنیم» و به او کمک کنید تا پاسخش را پیدا کند.
يكى دیگر از مهمترین علت های پرحرفی در کودکان، نیاز به جلب توجه است. شايد تاکنون بارها توجه کرده باشید، زمانی که مادران با تلفن به مدت طولانی صحبت میکنند یا در جمعی مشغول صحبت هستند و از کودکشان غافل میشوند، کودک با صحبت کردن طولانی یا پرسشهای مکرر سعی میکند که توجه مادر را به خود جلب کند. روانشناسان ریشه این نوع واکنشهای رفتاری کودک را جلب توجه والدین میدانند.
گاهى ترس کودکان نیز به زیاد صحبت کردن آنها منجر میشود. این اتفاق به ویژه در سنین پایین و برای کودکانی که شبها از تنها خوابیدن در اتاق خود میترسند، اتفاق میافتد. چنین کودکانی از والدینشان میخواهند که کنار آنها بمانند تا با آنها صحبت کنند.
حسادت نیز بخصوص پس از به دنیا آمدن فرزند جدید در خانواده، برای کودکان بالای سه سال، میتواند عاملی برای زیاد صحبت کردن و جلب توجه والدین محسوب شود.
در بسیاری موارد، زیاد حرف زدن حتی در بزرگسالان نیز وسیلهای برای پوشش پریشان احوالی روحی یا نگرانیهای درونی است. اگر والدین به فرزندشان به اندازه کافی توجه کنند و برایش به طور اختصاصی وقت بگذارند، اما باز هم فرزندشان به طور غیرعادی صحبت کند، باید به دنبال ریشههای روانی قضیه بگردند. نباید فراموش کرد که گاهی نیز کم حرف زدن کودکان میتواند نشانهای از بروز افسردگی در آنها باشد.
يكى دیگر از مهمترین علت های پرحرفی در کودکان، نیاز به جلب توجه است. شايد تاکنون بارها توجه کرده باشید، زمانی که مادران با تلفن به مدت طولانی صحبت میکنند یا در جمعی مشغول صحبت هستند و از کودکشان غافل میشوند، کودک با صحبت کردن طولانی یا پرسشهای مکرر سعی میکند که توجه مادر را به خود جلب کند. روانشناسان ریشه این نوع واکنشهای رفتاری کودک را جلب توجه والدین میدانند.
گاهى ترس کودکان نیز به زیاد صحبت کردن آنها منجر میشود. این اتفاق به ویژه در سنین پایین و برای کودکانی که شبها از تنها خوابیدن در اتاق خود میترسند، اتفاق میافتد. چنین کودکانی از والدینشان میخواهند که کنار آنها بمانند تا با آنها صحبت کنند.
حسادت نیز بخصوص پس از به دنیا آمدن فرزند جدید در خانواده، برای کودکان بالای سه سال، میتواند عاملی برای زیاد صحبت کردن و جلب توجه والدین محسوب شود.
در بسیاری موارد، زیاد حرف زدن حتی در بزرگسالان نیز وسیلهای برای پوشش پریشان احوالی روحی یا نگرانیهای درونی است. اگر والدین به فرزندشان به اندازه کافی توجه کنند و برایش به طور اختصاصی وقت بگذارند، اما باز هم فرزندشان به طور غیرعادی صحبت کند، باید به دنبال ریشههای روانی قضیه بگردند. نباید فراموش کرد که گاهی نیز کم حرف زدن کودکان میتواند نشانهای از بروز افسردگی در آنها باشد.
دسته بندی : کودک
مقالات مرتبط
- سن مناسب کودکان برای یادگیری زبان انگلیسی
- با بچههای قلدر چگونه رفتار کنیم؟
- عکس های دیدنی از دخترانی شبیه شخصیت های کارتونی
- آموزش عذرخواهی به بچه ها در 6 گام
- تفاوت کابوس و هراس شبانه در کودکان
- نکاتی برای جلوگیری از آسیب به سر کودکان حین ورزش
- توصیه هایی برای کم کردن وابستگی کودک
- نقش قطره آهن در سیاهی دندانهای کودک
- علائم و نشانههای عفونت گوش در نوزادان
- به كودك خود ياد بدهيد دوست پيدا كند
- ایده های جالب برای ثبت تصویر از نوزاد
- پاسخ ملیکا، نویسنده دلنوشته به ابراز محبتهای مردم
- بچه خرخوان های گریزان از اجتماع
- آموزش ساخت خرگوش هاي بامزه
- شیوههای غلط تربیت فرزند از نگاه روانشناسی
- 4 روش تنبیهی مناسب برای کودکان
- رنگ و طرح فرش اتاق کودک
- ابراز محبت والدین به یکدیگردر حضور کودک
- اشیای قورت داده شده چه بلایی بر سر کودک می آورد
- دیگر بچه تان را بالا نیندازید
منبع : «تابناک باتو»